විත්‍යාගේ සොයුරා උසාවියේදී කී කවිය...

මතකයි මට දිගු කලකටපෙරාතුව
ආ හැටි අම්මා කිරිකැටියෙකුවඩාගෙන
හිඳි මුත් එතෙක් සුරතල් වීඑකම
මහිතේ අහිතක් තිබුනේ නෑකිසිම

නංගා අඬන විට ගොස් මම නලවනවා
වෙනකෙක් මුකුත් කිව්වොත් හෙම ඔරවනවා
අප්පට හොරෙන් ඔන්චිල්ලා පද්දන්නවා
හීනෙන් මාව දැක නංගා හිනැහෙනවා

කාටද ඕනේ මේ ඇඹිටිල්ලන් කෙල්ල
සුනිමල් අසා මං තැලුවා උගේ හොම්බ
නංගිට ලියුම් දුන් යෝගා හොයාගෙන
දුන්නා ඌට බිව් මව්කිරි සිහිවෙන්න

දින දින අගේ වැඩිවන රූපය ඈගේ
මට රසදුනකි ඈ නංගා මාගේ
වටපිට එවුන් ඇදෙනා බඹරුන් වාගේ
ඈ මගේ පණයි ඈ රැකගන්නට ඕනේ

මගේ වැඩ කරලා තියපිය යයි කියා නැත
තේකක් හදා දීපිය යයි කියා නැත
ඒ කිසි දෙයක් ඈ මිස මා කලෙත් නැත
ඒගැන කිසිත් මැසිවිල්ලක් කියුවේ නැත

නංගා පරක්කුය වෙනදට වඩා අද
බැලුවොත් හොඳයි ගොස් පොඩ්ඩක් හන්දියට
අප්පත් නැත පේනා මානයක
අම්මා කියද්දීත් බයිසිකලෙයි මම

නංගා හොයා මම සයිකලේ පාගනවා
යෝගා ගැන වස විස සිතුවිලි එනවා
සැක හිත මගේ එක මුල්ලක පැසවෙනවා
නංගා මගේ ඈ සැක බිය දුරුවෙනවා

නොදුටුව නිසා මම නංගව කිසිතැනක
ගිනිගත් හිසෙන් දිව්වා පිස්සෙක් විලස
පාසල ඇරී ඈ ආ හැටි දුටු පිරිස
ඊට පසුව වුනු දෙයකුත් දන්නේ නැත

සොයලා සොයලා සොයලා බැරිම තැන
බලමුද කැලෑවේ වත් පාර ළඟ
මානා ඉලුක් පොඩිවී ඇත එක තැනක
කවුදෝ හිඳී වැටිලා එහි සිහි නැතිව

ගම එකතැනක නංගා ඇත ඔවුන් මැද
ඇඟලු ඇදුම් කිසිවක් ඇගේ ඇඟේ නැත
සියුමැලි ඇඟේ පහරවලුත් තැනින් තැන
මේ දේ කරපු උන් ටික මරනවා අද

හැමටම කලින් නංගා වෙත පැනලා
මා ඈ හෙලෙව්වේ පළමුව විලි වහලා
පියවුණු දෑස හැර ආයෙත් බලලා
කියපන් නංගියේ මා උඹගේ අයියා

පණ ටික යවන්නට පෙර දහ වද දීලා
තිරිසන් මලයක්කු ඈ හපයක් කරලා
අම්මගේ පලිය පිට උන් ටික හිරි ඇරලා
මරා තිබුනේ ගෙල පටියෙන් හිර කරලා

මුන් ටික පෙනෙනකොට අද මට උසාවියේ
ගිනිගෙන දැවෙනවා ලෙස මා ඇති නිරයේ
විත්තිය අසනවා හිටි හැටි නගා මගේ
මොනවා කියන්නද ඒ ගැන තවත් මෙහේ

නංගා ඉන්නවා පිටුපස අසුන අරා
බැහැ මට කියන්නට මොකවත් ඇ දෙස බලා
මියගිය ඇගේ රුව සිව් දෙස ටැග් කරලා
ආයෙම වතාවක් ඈ කෙලෙසනවද ඔහෙලා

හිනැහී කට කොනින් මුන් ටික අද මෙන්න මෙහේ
නංගා මගේ තනියෙන් ඇත වල අස්සේ
වෙන මෙනවාද මෙහි සොය සොය ඉන්නේ
මොන කෙන්ගෙඩියකටද නඩු අහන්නේ

එලියට දමා මුන් ටික නිරුවත් කරලා
දකුණට ගෙනියන්න දෙපයින් කසෙන් තලා
හැමටම පෙනෙන්නට බෙල්ලට තොණ්ඩුව දාල
එල්ලා දමනු එමි අලුගෝසුවා වෙලා