මේ හිතෙ එල්ලිලා පෙරදා - ඇවිදින් මා ලයේ නැවතිලා
මා හැර වෙන කෙනෙකුගේ වෙලා - ඉන්නේ කොහොමදෝ ඔයා
කඳුළු වෑහෙනා නෙතු දිහා - බලන්න මොහොතකට ලං වෙලා
හෙමිහිට පපුව මත කන තියා - අහන්න ආදරේ තරම්
දුක දරාගන්නට හිත හයිය නෑ
හිත හදාගන්නට කොහොමටත් බෑ
නාඳුනන සේ මග හැර යන්න බෑ
තවත් හිතකට හිමිවෙන්න බෑ
මේ හිතෙ එල්ලිලා පෙරදා - ඇවිදින් මා ලයේ නැවතිලා
මා හැර වෙන කෙනෙකුගේ වෙලා - ඉන්නේ කොහොමදෝ ඔයා
කඳුළු වෑහෙනා නෙතු දිහා - බලන්න මොහොතකට ලං වෙලා
හෙමිහිට පපුව මත කන තියා - අහන්න ආදරේ තරම්
මා වෙනුවෙන් මට මැවූ සෙනේ
හමුවේලා මග හැරී ගියේ
ආයෙත් ඔබ මා වෙත ඒනම්
තනිකඩව සිටී ඔබ කොහෙද ප්රිතයේ
මේ හිතෙ එල්ලිලා පෙරදා - ඇවිදින් මා ලයේ නැවතිලා
මා හැර වෙන කෙනෙකුගේ වෙලා - ඉන්නේ කොහොමදෝ ඔයා
කඳුළු වෑහෙනා නෙතු දිහා - බලන්න මොහොතකට ලං වෙලා
හෙමිහිට පපුව මත කන තියා - අහන්න ආදරේ තරම්
ලඟදි දවසක මේ සිංදුව අහද්දි මට හිතුනෙ දුෂ්යහන්ත් මේ සින්දුව කියන්නෙ මටමමද කියල. මීට කලින් වතාවක “මටම පෙම්කළ කඳුළු බිංදුව” ලියද්දිත් මේ විදිහටම හිතුන. ඒ සින්දුව තරම් සාහිත්යමමය අතින් ගැඹුරක් නොතිබ්බත් මට කියාගන්න බැරිව තියෙන, ලෝකෙටම ඇහෙන්න කෑගහල කියන්න බැරි ඒ කතාව මේ සින්දුවෙත් ලස්සනට සිත්තම් කරල තියනව.
කවදාවත්ම ආදරය නොකරන්න තීරණයක් අරගෙන හිටපු මට, කවදාවත්ම කිසිම කෙල්ලෙකුට ආදරය නොකරන්න තීරණයක් අරගෙන හිටපු මගෙ හදවතට “මට ආදරය කරපං” කියන “ආදරණීය විධානය” දීල, අහස්ගැබේ තරුකැට ගානට, පොලෝ තලේ වැලිකැට ගානට, නිල සයුරේ රල පෙළ ගානට ආදරෙයි මං ආදරෙයි කියල, අන්තිමට “එයා තමයි මගෙ මුළු ලෝකෙම” කියල මටම කියන්න තරම් තේරුම්ගන්න අමාරු හිතක් තියන ඔයා මාව දාල ගිහින් දැන් මාස හයක්.
දරුණු තුවාලයක් හොඳවෙන්න මාස හයක් හොඳටම ඇති. ඕනිම වේදනාවක් ටික කාලයක් එකදිගට දැනෙද්දි අපි ඒ වේදනාවට ඉබේම හුරු වෙනව. ඒ වේදනාව නිකංම අමතක වෙනව. ඒත් ඔයා කරපු තුවාලෙ තවම හොඳවෙලා නෑ. තවම හොඳවෙන්න පටන් අරගෙනවත් නෑ. ඒ තුවාලෙ වේදනාව හැමදාම අලුත්වෙවී දැනෙනව. තවතවත් දරාගන්න අමාරුවෙන විදිහට දැනෙනව, වැඩි වෙනව. හැමදාමත් මම කියනව වගේ ඉන්න තැනක හොඳින් ඉන්න. කරන දෙයක් හරියට කරන්න. ආයෙ කාටවත් මේ වගේ දේවල් කරන්න එපා. කවමදාවත් ඔයාට මේ වගේ දුකක් ලැබෙන්නත් එපා.
මා හැර වෙන කෙනෙකුගේ වෙලා - ඉන්නේ කොහොමදෝ ඔයා
කඳුළු වෑහෙනා නෙතු දිහා - බලන්න මොහොතකට ලං වෙලා
හෙමිහිට පපුව මත කන තියා - අහන්න ආදරේ තරම්
දුක දරාගන්නට හිත හයිය නෑ
හිත හදාගන්නට කොහොමටත් බෑ
නාඳුනන සේ මග හැර යන්න බෑ
තවත් හිතකට හිමිවෙන්න බෑ
මේ හිතෙ එල්ලිලා පෙරදා - ඇවිදින් මා ලයේ නැවතිලා
මා හැර වෙන කෙනෙකුගේ වෙලා - ඉන්නේ කොහොමදෝ ඔයා
කඳුළු වෑහෙනා නෙතු දිහා - බලන්න මොහොතකට ලං වෙලා
හෙමිහිට පපුව මත කන තියා - අහන්න ආදරේ තරම්
මා වෙනුවෙන් මට මැවූ සෙනේ
හමුවේලා මග හැරී ගියේ
ආයෙත් ඔබ මා වෙත ඒනම්
තනිකඩව සිටී ඔබ කොහෙද ප්රිතයේ
මේ හිතෙ එල්ලිලා පෙරදා - ඇවිදින් මා ලයේ නැවතිලා
මා හැර වෙන කෙනෙකුගේ වෙලා - ඉන්නේ කොහොමදෝ ඔයා
කඳුළු වෑහෙනා නෙතු දිහා - බලන්න මොහොතකට ලං වෙලා
හෙමිහිට පපුව මත කන තියා - අහන්න ආදරේ තරම්
ලඟදි දවසක මේ සිංදුව අහද්දි මට හිතුනෙ දුෂ්යහන්ත් මේ සින්දුව කියන්නෙ මටමමද කියල. මීට කලින් වතාවක “මටම පෙම්කළ කඳුළු බිංදුව” ලියද්දිත් මේ විදිහටම හිතුන. ඒ සින්දුව තරම් සාහිත්යමමය අතින් ගැඹුරක් නොතිබ්බත් මට කියාගන්න බැරිව තියෙන, ලෝකෙටම ඇහෙන්න කෑගහල කියන්න බැරි ඒ කතාව මේ සින්දුවෙත් ලස්සනට සිත්තම් කරල තියනව.
කවදාවත්ම ආදරය නොකරන්න තීරණයක් අරගෙන හිටපු මට, කවදාවත්ම කිසිම කෙල්ලෙකුට ආදරය නොකරන්න තීරණයක් අරගෙන හිටපු මගෙ හදවතට “මට ආදරය කරපං” කියන “ආදරණීය විධානය” දීල, අහස්ගැබේ තරුකැට ගානට, පොලෝ තලේ වැලිකැට ගානට, නිල සයුරේ රල පෙළ ගානට ආදරෙයි මං ආදරෙයි කියල, අන්තිමට “එයා තමයි මගෙ මුළු ලෝකෙම” කියල මටම කියන්න තරම් තේරුම්ගන්න අමාරු හිතක් තියන ඔයා මාව දාල ගිහින් දැන් මාස හයක්.
දරුණු තුවාලයක් හොඳවෙන්න මාස හයක් හොඳටම ඇති. ඕනිම වේදනාවක් ටික කාලයක් එකදිගට දැනෙද්දි අපි ඒ වේදනාවට ඉබේම හුරු වෙනව. ඒ වේදනාව නිකංම අමතක වෙනව. ඒත් ඔයා කරපු තුවාලෙ තවම හොඳවෙලා නෑ. තවම හොඳවෙන්න පටන් අරගෙනවත් නෑ. ඒ තුවාලෙ වේදනාව හැමදාම අලුත්වෙවී දැනෙනව. තවතවත් දරාගන්න අමාරුවෙන විදිහට දැනෙනව, වැඩි වෙනව. හැමදාමත් මම කියනව වගේ ඉන්න තැනක හොඳින් ඉන්න. කරන දෙයක් හරියට කරන්න. ආයෙ කාටවත් මේ වගේ දේවල් කරන්න එපා. කවමදාවත් ඔයාට මේ වගේ දුකක් ලැබෙන්නත් එපා.
No comments:
Post a Comment