දැන් ඉන්න කෙල්ලෝ හරියට නවදැලි හේනේ වැඳීරියෝ කියල උඹට හිතෙන්න තිබුණා..
මං පස්සෙන් වැද වැටීගෙන කොල්ලෝ ආව..
කොල්ලෝ ගොඩක් ආව..
මාත් කැමැත්තෙන් හිටියනේ බං කීප දෙනෙකුටම..
හැබැයි හිත යටින් විතරයි..
හැමෝගෙම මොකක් හරි පරහක් තිබ්බනේ..
මට අවුරුදු තිස් හයකුත් මාස හයක් වෙනතුරු මං ගැන බලාපොරොත්තුවෙන් උන්නු
හැමෝගෙම පරහක් තිබ්බනේ බං..
පෙළක් එවුන් උස වැඩියි, සමහරක් කොටයි
එකෙක් කලිසම ඇන්දේ බඩට ..
එකෙක් ඇන්දේ සරම..
එකෙක්ගේ ඔක්කෝම හොඳයි.. පරම්පරාව හරි නෑනේ බං..
ක්ලාක් කට්ටෝ කීප දෙනෙකුත් ආවනේ..
මං නං බඳී උන්ව.. මං, අපේ අම්මල තාත්තල එහෙම හෙව්වේ ලොකු රස්සාවක් තියෙන එකෙක් නේ..
නැත්තන් අඩුම ගානේ අක්කර විස්සක් තිහක්වත් තියෙන්න ඕනේ නේ..
------------
අවුරුදු තිස් හයකුත් මාස හයකට පස්සේ
ඔන්න මගේ හිත ගිය මිනිස්සු මාව බලන්න එන්න ගත්තනේ..
අපේ අම්මල තාත්තල හිට කැමති වුනු ඈයෝ..
උන් ඔක්කෝම මට කැමති උනා බං..
ඒත් කේන්දර ගැලපුනේ නෑලුනේ..
ඔව් මට බදින්න බැරි උනේ මගේ කේන්දරේ හින්ද බං
මල ඉලව් කේන්දරයක් හින්ද..
No comments:
Post a Comment