මල සමයන්...

රොටියාගේ පොඩිම එකා නැතහොත් රොටියාගේ බාල සහෝදරයාට උසස්පෙළ විබාගයෙන් පසුව ගෙදර ඉන්න බැරි අමාරුවක් වැළදුණු අතර පවුලේ ඇත්තෝ එකාවන්ව එක්වී ඒකාව පවුද්ගලික අධ්‍යාපන ආයතනයකට ඇතුල් කරන්නට යෙදුනාය. එයින් පසු හැම සතියේ දිනකම මල් කුරුල්ලෙක් මෙන් හැඩ දාගෙන ඌ පැනගෙන යන්නේ ඉගෙන ගැනීමේ ආසාවකින් ම නොවන බව රොටියා ඇතුළු සියල්ලෝම දන්නා මුත් පොඩි එකාගේ ආසාව නිසා කවුරුත් ඌට කොලොප්පන් කරන්නේ නැත කසාද බැඳ අවුරුදු හතරක් උවත් , මගුල් මුද්ද තවම අස්ථාන ගත වී ඇති වැඩිමහල් සහෝදරයෙක්ද, මගුලට මාසයක් තියාගෙන තවමත් ගෑණු ළමයින්ට සිය ටෙලිපෝන් නොම්බරය දෙන දෙවැනි සහෝදරයෙක්ද ඇති ඌ ගැන තවත් අටුවා ටීකා අනවශ්‍යය

හැමදාම රෑට ඌ ලබා දෙන විස්තරය හමුවේ රොටියාටද ඒ මල් වයස ගැන පුදුමාකාර මල පෙරේතකමක් ඇතිවූ නිසා නැති කොලු වේසයක් මවාගෙන ඒ පැත්තේ දින දෙක තුනක් කරක් ගැසුවද ඒ අසමජ්ජාති කෙලී පොඩිත්තියන් රොටියා දිහා ඇහැක් ඇර බැලුවේ නැත. ඒ නිසා රොටියා ද මේ දිනවල නැති කැක්කුමකින් ගෑණු ළමයාගේ ඩයට් ප්‍රෝග්‍රෑමයට සහබාගී වෙමින් හිඳිනවාය

ලියන්න ගියේ ඔය කෙහෙල්මල් එකක් වත් ගැන නොව රොටියාගේ පොඩි එකා කියන ලද කතාවක් නිසා රොටියාටද සිය අතීතය සිහි වූ නිසාය.
මල විකාර ඔලුවට නොගැසූ ගැහැණු ළමුන් සියයක් මැද, එක කෝලමක් හිටියත් හොඳින් දිස්වෙන නිසා මේ කතාව ගෙතෙන්නේ එවැනි කෝලමක් වටාය (ගැහැණු ළමුන්ගේ තරහ අවසර.. කොල්ලන්ගේ කෝලන් ගැන කතාවක් පසුව ලියවෙනු ඇත)

~පාටමාලාව පටන් ගෙන ටික දවසකි. දැන් මෙහි ඉන්නා සියලුම දෙනා පාහේ ඔවුනොවුන්ව මුහුණුවරින් අඳුනන්නෝය

අවේලාවේ කැන්ටිමේ තේ බොන කොලුවෙකි. උගේ සහපිරිවර අද පැමිණ නැති හෙයින් ඌ අතරමං වී ඇත. අත්‍යවශ්‍ය පාඩමක් මග හැරී ඇති ඌ හොයන්නේ පාඩම අසා ගත හැකි කෙනෙකි.

පොතක් දෙස බලා ඉන්නා ගැහැණු ළමයෙකි. මුහුණුවර දැක පුරුදුය. බොහෝ විට තමුන් ඉගෙන ගන්නා පාටමාලාවේම විය හැක

කොල්ලෙක්ගෙන් නැතුව කෙල්ලෙකුගෙන් පාඩම අසා ගැනීමට කොල්ලාද කැමතිය

කොල්ලා කෙල්ලගෙන් පාඩම ගැන විමසයි. පොලවේ පය තියාගෙන ඉන්නා කෙල්ලද වෙනත් අනං මනං නැතිව කොල්ලාට පාඩම් කියා දෙයි. පාඩම අතරතුර දෙදෙනා කතා බහ කොට විස්තර දැනගනිති. දැන් කොල්ලා හා කෙල්ල යහළුවන්ය.

~කොල්ලා බසයේ එයි. දැක පුරුදු ගෑණු ළමයෙකි. පාටමාලාවේ විය හැක. කොල්ලා ඈ සමග හිනැහෙයි. කෙල්ල ලජ්ජාශිලිව අහක බලා ගනියි. කිසිවක් කරකියා ගත නුහුණු කොල්ලා රතුවෙයි

~ කොල්ලා දේශන ශාලාවට යයි. කැන්ටිමේ දී මුණගැසුණු කෙල්ල දකියි. ඈ සමග හිනැහී ලඟට ගොස් කතා කරයි. බස් රියේදී දුටු කෙල්ල ඈට අසුන් දෙකකට යාබදව හිඳගෙන ඉන්නා බව කොල්ලා දකින්නේ අන්තිමටය. කොල්ලා කරබාගෙන යන්න යයි

~කොල්ලා කැන්ටිමට යයි. කැන්ටිමේදී හමුවූ කෙල්ල අදත් කැන්ටිමේ ඇත. කොල්ලා හිනැහෙයි. කෙල්ල රවයි

කොල්ලා - "මොකද අනේ ඔයා අප්සට් මූඩ් එකක"

කෙල්ල - " අප්සට් තමයි. මේ මං ඔයාට එකක් කියන්නං. මං ඔයත් එක්ක යාලුවෙක් විදියට කතා කලාට ඔයාට තෝලක කන් කරන්න බෑ හරිද"

කොල්ලා -(තුෂ්නිම්බුතව) "මොකක් ගැනද ඔයා කියන්නේ?"

කෙල්ල -"ඔයා හංසමාලිගේ පස්සෙන් එනවලු. මම හංසමාලි ගැන විස්තර ඔයාට දෙනවලු. හංසමාලි අද පියුමිට කියල පියුමි මට දොස් කිව්වා"

කොල්ලා - (හංසමාලි කවුදැයි පියුමි කවුදැයි නොදැන උඩ බිම බලමින්) "කවුද අනේ හංසමාලි කියන්නේ?"

මෙහිදී කොල්ලා හංසමාලි කියන්නේ කවුදැයි නොදන්නා බව කෙල්ල පිලිගන්නේම නැත. ඌ පණ යන්නට හෙම්බත් වීගෙන අන්තිමට තමා කියන්නේ ඇත්ත බව කෙල්ලට ඒත්තු ගන්වයි

දයිවයෝගයකින් මෙන් හංසමාලි කැන්ටිමට පැමිණෙයි. පියුමිත් ඒ සමග එයි

කෙල්ල - "එක පාරට බලන්න එපා. අර තමයි හංසමාලි.."

එවර රතුවෙන්නේ කොල්ලාය

කොල්ලා- "එයාව දවසක් මම බස් එකේ දැකල හිනා වුනා.. ඒකට තමයි එයා මං එයාගේ පස්සෙන් එනවා කියල හිතල තියෙන්නේ.."

පිරිමි අපට හොඳ යෙහෙලියන් ඇත්තේය. එවැනි ගැහැණු ළමුන්ද අපත් සමග එකට කාබී වෙසෙති. සමහර ගැහැණු ළමුන් හිතා ඉන්නේ කොල්ලන් ඔවුන් දෙස බලන්නේ පස්සෙන් එන නිසා කියලාය. එවැනි අයට කියන්න ඇත්තේ  ඒගොල්ලෝ පස්සෙන් වැටීගෙන ඉන්නට අපිට පාන් නැති බවය. නරකම දෙය මේ දෙවැනි වර්ගයේ කෙල්ලන් නිසා පළමු වර්ගයේ යෙහෙලියන්ද අප සමග අමනාප වීමය..

මෙයින් දෙවැනි වර්ගයේ ගැහැණු ළමුන් දෙස බලාගෙන "මල සමයං" යයි පවසා හිත හදා ගැනීම හැරෙන්නට පිරිමි අපට වෙන විකල්පයක්ද නැත්තේය